Eurocomunismu

El eurocomunismu designa al enclín del movimientu comunista adoptada por delles organizaciones comunistes d'Europa occidental a partir de los años 1970 y que se caracterizó pol so refugu al modelu desenvueltu na Xunión Soviética,^[1] una mayor proximidá escontra la clase media social surdida del capitalismu y l'aceptación del modelu parllamentariu pluripartidista. El eurocomunismu foi desenvueltu polos dos principales partíos occidentales de la dómina: el Partíu Comunista Italianu (PCI) y el Partíu Comunista Francés (PCF). Otros partíos más pequeños y marxinales (como'l Partíu Comunista de Gran Bretaña) quedaron más dependientes del patrociniu de Moscú. El Partíu Comunista d'España (PCE) y el Partíu Socialista Unificáu de Cataluña (PSUC) fueron llegalizaos dempués de la dictadura de Franco con una llinia esencialmente eurocomunista, lo que-yos costó les respeutives dixebres del PCPE y el PCC. Los partíos comunistes d'Austria, Grecia o Portugal tamién amosaben distintos enclinos eurocomunistas, pero fueron siempres minoritaries.

El eurocomunismu oficializar en marzu de 1977, cuando los secretarios xenerales Enrico Berlinguer del PCI, Santiago Carrillo del PCE y Georges Marchais del PCF axuntar en Madrid y presentaron les llinies fundamentales de la "nueva forma". Pero'l PCI en particular yá desenvolviera una llinia independiente de Moscú dende diba años, que quedó claramente espresada en 1968, cuando'l PCI, PCE y el Partíu Comunista de Finlandia fueron los únicos partíos comunistes del mundu xunto col Partíu Comunista Rumanu en condergar la invasión soviética de Praga. En 1975 el PCI y el PCE fixeron una declaración sobre la "construcción del socialismu" que tenía de ser en "paz y llibertá". En 1976 en Moscú, Berlinguer, delantre de 5000 delegaos comunistes, faló d'un "sistema pluralista" (traducíu pol intérprete como "multiforma") y describió les intenciones del PCI de construyir "un socialismu que creemos necesariu y namái posible n'Italia".

1. ↑ Eurocomunismu, según DRAE